Ψαρια

Για τη στεριά μιλούσανε δυο γέρικα ψάρια
και για την ξαστεριά που σε πλανεύει τα βράδια
οι ουρανοί ειν’ αλλιώτικοι πέρα από τα βράχια
τάχα το ‘παν οι κάβουρες που δεν έχουν βράγχια

Ξανοίχτηκα στις θάλασσες να βρω παραγάδι
ψαράκι ήμουν και πίστεψα στο λάθος κοπάδι
ως τις μαρίνες έβγαινα ζητώντας ψωμάκι
να ψάχνω τι είναι η πετονιά, τι το καλαμάκι

Στο δρόμο εσυνάντησα αχινούς και μαλάκια
τους πάντες στο βυθό τους έβλεπα με συμπάθεια
μιλούσανε για θησαυρούς και στοιχειά ναυάγια
για αλλιώτικους ωκεανούς με νερά καντάρια
Στους μώλους και στις γέφυρες ζητούσα ψωμάκι
για να ‘μαι δίπλα στη στεριά να βλέπω λιγάκι

Ζωή μου σε φαντάστηκα να ψαρεύεις στην άμμο
στ’ αγκίστρι σου πιάστηκα, τράβα με πάνω.