Μολότωφ στο κρεβάτι

Κοιταμε, απεξω απ το τζαμι κοιταμε
Μας τρεχουν τα σαλια αλλα δεν ακουμπαμε, δεν ακουμπαμε σκαμε
Κοιταμε το αδικο απεξω κοιταμε, την πλατη γυρναμε και το προσπερνάμε,
το ξεπερναμε, παμε
Πες μου κατι, κατι που να μην εχεις πει
Σκισε πια το χαρτη, παμε σ αγνωστη διαδρομη
Μια φορα να πουμε οτι ναι αληθινη ζωη αυτο που ζουμε
Μια φορα να πουμε οτι σημερα θα κοιμηθουμε γεματοι

Ξεσπαμε μοναχοι το σπιτι μας σπαμε
και υστερα στο δρομο χαμογελαμε, το αφεντικο χαιρεταμε
Ζηταμε, το δωρο του κοσμου ζηταμε,
μα αν μας το χαρισουν το ξεπουλαμε, το φτυνουμε ή το πεταμε
Πες μου κάτι, κάτι που να μην εχεις πει
Να φανει η απατη και να ξεπλυθει η ντροπη
Μια φορα να πουμε οτι ναι αληθινη ζωη αυτο που ζουμε
Μια φορα να πουμε οτι σημερα θα κοιμηθουμε γεματοι

Περναμε ξυστά από τους άλλος περναμε, γκρινιάζουμε κι όμως ποτε δε μιλάμε
Δεν τραγουδαμε, σκαμε
Φοβαμαι τον ίδιο εφιαλτη φοβάμαι, για αυτο καθε βράδυ με κόπο κοιμάμαι, μαζί το ταβάνι κοιτάμε
Κάνε κάτι που να εχεις ονειρευτεί, μολότωφ στο κρεβάτι, στάχτη να μας βρουν το πρωί
Μια φορα να πουμε οτι ναι αληθινη αγάπη αυτο που ζουμε
Μια φορα να πουμε οτι νιώσαμε πριν να χαθούμε γεματοι